67 | Gr5 Wasserbillig - Grevenmacher | 14 km

Gisteren werd er niet gewandeld, we hebben uitgebreid gebrunched in 't gras aan de waterkant en gehangen in 't zwembad.

Heerlijk onze jarigen gevierd, Trui 16, Merel 19, amai!

Ik had het plan nog een nachtje op Camping Rosport te slapen, in de auto want Bart heeft de caravan terug mee. Maaar, zodra ik naar dromenland vertrok, ging het alarm telkens af. Luid!

Ik en dienen auto, da's nog heel pril, we hebben hem pas in feite. Maar dus vanuit goe ingepakt in ne slaapzak naar waar is mijne sleutel nu alweer, en waar is 't pillicht om de sleutel te zoeken enzoverder, soit de camping is wakker.

En nog eens en nog 'ns. Geen idee waarom dat beest zijn alarm telkens afgaat en uit pure gène rij ik de camping af. Ik parkeer mij verderop op een parking en probeer het daar opnieuw. Wederom gaat het alarm meerdere keren af, nu is ook nog eens het hele dorp wakker wellicht, sjit!

Er zit niks anders op dan handleidingen lezen, of tent opzetten,... ik begin te lezen. Deze auto dedecteert dus of er nog beweging is in het voertuig nadat ge'm op slot hebt gedaan, vwalla. Muisstil liggen dus ;))

Neenee, ik ben helemaal in de instellingen dat ding gaan afzetten.

's Morgens rij ik tot Grevenmacher, ik zet mij daar dan op 'n park and ride langs 't water. Ik pak de bus terug naar Wasserbillig en go.

Heel mooi hoor die heuvelflanken naast de Moesel. Wijnstokken wijnstokken wijnstokken, en hier en daar plop een schattig huisje.

Ik tuimel een prachtig natuurgebied in 'Manternachenbach' of zo. Klimmen dalen, kronkelende padjes, trappen stromend water,... veel chlorofiel! Een bosbad van de besten! Heerlijke uitgebreide lunch, appel wrap makreel kaas.

Ik vind er ook nog een geschilderd steentje, iets wat je dan moet registreren op fb of zo, en dat je dan weer ergens anders moet neerleggen voor de volgende om te vinden en te verplaatsen. Cute, maar ik skip de digital part of the game.

Ik wandel door een leuk dorpje, én beland daarna op weer zo een magische krachtplek met hele oude energieën 'Groësteen'. Ik mediteer terwijl ik chocola eet. Omdat het kan.

Naderhand blijkt dat ik mijn zogenaamde 'stoel' (een klein moeshen plooimatje waar ik op zit om een kou/nat/vuil gat te vermijden) daar heb achtergelaten. Hoe rap ge gehecht raakt aan uw hiking gear. Dju toch.

Ik passeer nog effe langs een supermarkt, eet wat, chat met thuis, vogel het vervolg van de route uit, organize my clothes, check de weerapp, aiai, eet wat noten, ga door mijn foto's, binge een beetje en slaapwel! Zo 'n auto, da's pure luxe!