Gr 5 Landry - Refuge de Rosuel | 13,5 km

 

Ja how zeg, alleen maar hoogtemeters! 880!

Omdat Adam er nu is, ging mijn thru hike niet door maar na de eerste slapeloze weken en intens moederen, maak ik toch effe tijd om ertussenuit te gaan.

Roadtripke met Trui en Merel naar regio Annecy. Naast wat avontuur, parapent (verjaardagscadeaubon van 6 jaar geleden), raften, rodelen en niksen, was het plan om een 4 daaagse te doen op de GR 5. Een beetje een sneak preview eigenlijk.

We lezen ons goed in bestuderen topokaarten, puzzelen aan een marsplan, checken campings, refugees, hoogtes, timing, het weer...

Ok bon, start! dag 1

Klimmen klimmen klimmen klimmen klimmen,...Alleen maar!

Nou dan heb ik dat ook eens ervaren. Het went.

We komen toe bij de refugee, en instaleren onze tent. We kunnen daar terrassen, douchen en het toilet gebruiken. Luxe!

Maar vanaf morgen is het volledig off grid! Geen out meer tot we er zijn. We plannen meteen bij zonsopgang te vertrekken om de hitte misschien wat voor te zijn? De bezorgdheid is een beetje, de hydratatie, want jawel ook water draag je mee! En als je ziet hoeveel ik vandaag dronk, zo bergop...

Maar er waren nog andere angsten, blijkt de avond voor vertek.

...een jaartje terugspoelen:

Merel belt 'mama, ga effe zitten'... maar in haar klank hoor ik toch positive vibes - de adrenaline wellicht , dus ik stort niet meteen door mijn knieën. 'We zijn net met de helicopter uit de Pyreneeën geplukt'... Zo omhoog gehezen met een kabel en musketon en al... bengelend in de lucht.

Dat dus, een heel verhaal. Maar ik vermoed door de confrontaties met echt opnieuw weer letterlijk op hoogte tussen de bergtoppen te staan, dat er een goed weggestopt trauma wakker werd. We praten lang voor slapen gaan, ik stel haar gerust voor iets wat ik zelf ook niet ken.

Heel moeilijk 's morgens om de knoop door te hakken, het was duidelijk dat het getraumatiseerde kind niet mee ging vertrekken, en dat het andere kind zo zo zo hard uitkeek naar deze trail.

Merel een paar dagen achterlaten in de refuge alleen? Trui (en mezelf) wat teleurstellen? Gewoon een dagtocht doen en terugdraaien...? 

Soit samenblijven vind ik het belangrijkste, er komen nog kansen. En we pakken de bus terug naar het dal.

Al roadtrippend komen we nog een benji-jump tegen. 

Trui springt!! Ook aan een kabel bengelend met musketon en al. Heldin. Iedereen blij.